کودکان درونگرا و نحوه‌ی صحیح ارتباط با آن‌ها

نگرانی‌ والدین برونگرا در مورد کودکان درونگرا غیر معمول نیست. پدر و مادرها در مواجهه با فرزند درونگرای خود ممکن است از خود بپرسند که آیا رفتار این بچه‌ها از نظر روحی و روانی سالم است؟ آیا آن‌ها افسرده‌اند و یا به دلیل خلق و خوی متفاوتشان دوست ندارند در جمع‌های شلوغ باشند؟ مطمئناً کودکان نیز مانند بزرگسالان می‌توانند از اضطراب و افسردگی رنج ببرند. مهم است که از علائم افسردگی دوران کودکی آگاه باشید. اما باید به یاد داشت بعضی از این اعلائم به معنای افسردگی و خجالتی بودن فرزندتان نیست. فرزند شما کودکی نرمال و سالم است که فقط درونگرانست.

این امکان وجود دارد که گاهی اوقات کناره‌گیری از دوستان و خانواده و انرژی کم چیزی بیش از درونگرایی را نشان دهد. با این وجود بسیاری از کودکان درونگرا افسرده و مضطرب نیستند. آنها به دلیل خلق و خوی ذاتی خود رفتاری که دارند را از خود نشان می‌دهند. هرچه بیشتر از ذات درونگرای طبیعی آن‌ها استقبال کنید، فرزند شادتری خواهد داشت.

برای اینکه بدانید نحوی صحیح رفتار با یک کودک درونگرا چگونه است، در ادامه‌ی این مقاله با ما همراه باشید. دانستن چنین نکاتی به ایجاد رابطه‌ای موثر و صمیمانه با فرزندتان کمک فرآوانی می‌کند.

چگونه با کودکان درونگرا رفتار کنیم؟

۱- فرزند درونگرای خود را بپذیرید.

اولین مانعی که باید از آن عبور کنید، خودتان هستید. شما به عنوان پدر و مادر باید بپذیرید که فرزندتان درون گرا است و به همین دلیل، رفتارهای اجتماعی متداولی نخواهد داشت. این موضع به این معنا نیست که آن‌ها نمی‌توانند روابط دوستانه‌ی محکمی با کودکان دیگر برقرار کنند. این کودکان بیشتر علاقه دارند که دوستان کمتری داشته باشند. و یا حضور در مکان‌های خلوت و تنهایی را به شلوغی ترجیح می‌دهند.

فشار آوردن به فرزندتان برای داشتن یک زندگی اجتماعی فعال‌تر و شبیه‌تر به کودکان برونگرا، به معنای تلاش برای تغییر بخشی اساسی از آنچه که هستند، است. این کار به آن‌ها این حس را القا می‌کند که به اندازه کافی خوب نیستند. پیامی مخرب که نه تنها می‌تواند عزت نفس آنها را از بین ببرد بلکه رابطه شما با آن‌ها را نیز تخریب خواهد کرد. بنابراین تلاش کنید که آن‌ها را همانطور که هستند بپذیرید.

۲- آن‌ها را تشویق کنید که به دنبال ابزار وجود خود باشند.

افراد درونگرا یک نیاز اساسی برای ابراز وجود دارند. بنابراین کودکان و نوجوانان خود را به یافتن راه‌هایی برای بیان احساستشان ترغیب کنید. این کار می‌تواند از طریق هنر، نوشتن، بازی، موسیقی، یوگا یا هر چیز دیگری باشد که جذابیت آن‌ها به اصطلاح قلقلک دهد. حتی شبکه‌های اجتماعی که به دلیل تأثیرات مضر بر نوجوانان مورد ممانعت‌اند، اگر با نظارت والدین باشد می‌توانند مفید واقع شوند. در رابطه با کودکان هر عملی که نیاز به حضور در مقابل در کودکان دیگر و معاشرت با آن‌ها داشته باشد می‌تواند به بیان عواطف و افکار او کمک کند. البته بدون اینکه به برونگرا شدن آن‌ها تبدیل شود.

۳- به نیاز آن‌ها برای داشتن حریم خصوصی احترام بگذارید.

والدین برونگرا غالباً تصور می‌کنند که کل خانواده باید همیشه کارها را با هم انجام دهند. آن‌ها باید بدانند که این کار برای یک کودک درونگرا بشدت طاقت‌فرسا است.

یک روش بهتر برای چنین موضوعی این است که برخی از فعالیت‌های یک به یک را که خود و فرزندتان می‌توانید با هم انجام دهید را از قبل برنامه‌ریزی کنید. علاوه بر این، به کودک خود اجازه دهید تا از حریم خصوصی و آرامش برخوردار شود زیرا افراد درونگرا از طریق تنهایی انرژی می‌گیرند. برای افراد درونگرا، تنها بودن با افکارشان به اندازه خوابیدن و غذا خوردن کمک کننده است.

۴- روی نقاط قوت آن‌ها کار کنید.

برای کودکان درونگرا کم تحرکی به نسبت دیگران بیشتر به چشم می‌آید. تحت فشار گذاشتن آن‌ها برای شرکت در گروه‌ها یا باشگاه‌های ورزشی‌ای که علاقه‌ای به آنها ندارند ممکن است نتیجه معکوس بدهد. درعوض، با آن‌ها گپ بزنید تا یاد بگیرید که علایق آن‌ها کجاست و دوست دارند چه چیزهایی را یاد بگیرند. تشویق آن‌ها برای انجام کاری متناسب با علایقشان نتایج مطلوبتری به همراه خواهد داشت. به عنوان مثال، این نوع از کودکان ممکن است در ورزش‌های فردی مانند شنا به جای ورزش‌های گروهی مانند بسکتبال، عملکرد بهتری داشته باشند.

۵- با صبر و حوصله کودکان درونگرا را به انجام کارها هدایت کنید.

همان طور که گفتیم کودکان درونگرا ممکن است برای شارژ مجدد انرژی خود به تنهایی زیادی احتیاج داشته باشند. اما دقت داشته باشید که گذراندن تمام وقت آزاد خود در تنهایی ممکن است به راحتی منجر به افسردگی و پایین آوردن عزت نفس پایین آن‌ها شود. به جای اینکه بخواهید کودک خود را بدون آنکه بداند در یک باشگاه ورزشی یا کلاس هنری ثبت نام کنید، به آرامی او را در جریان چنین فکری بگذارید تا براساس علاقه خود به آن کلاس برود. اگر این کار را نکنید به او این احساس را منتقل می‌کنید که اعتماد به نفس کافی ندارد و احساس می‌کند از مهارت‌های اجتماعی مناسبی برای شرکت در فعالیت‌های گروهی برخوردار نیست. مهارت‌های کودک خود را با آموزش شروع یک مکالمه ساده به آن‌ها افزایش دهید و با آن‌ها در مورد نحوه تعامل با مردم با آرامش و صبر صحبت کنید.

توصیه‌ی پایانی

تربیت کودک درونگرا در دنیای برونگرای این روزها چالش برانگیز است و در این شکی نیست. با این حال، باید بدانید که این کار آنقدر هم که به نظر می‌رسد طاقت‌فرسا نیست. با مطالعه و درک کودک خود قطعا می‌توانید رابطه‌ای دوستانه و تربیت به مراتب آسان‌تری داشته باشید.